بررسی اثر بیسفنولa بر قابلیت حیات، تغییرات مورفولوژیک و القای آپوپتوزیس در سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت بالغ

هدف: هدف از این پژوهش، بررسی اثر بیسفنول aبر قابلیت حیات، تغییرات مورفولوژیک و القای آپوپتوزیس در سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان رت بالغ بود. مواد و روش ها: سلول های بنیادی مزانشیم مغز استخوان با استفاده از روش فلشینگ استخراج شدند. سلول های پاساژ سوم به 11 گروه کنترل و آزمایشی تقسیم شدند. سلول های گروه های آزمایشی با دوزهای مختلف بیسفنولa (1، 5، 10، 50، 100، 250، 500، 1000، 2000 و 4000 نانومولار) طی چهار دوره 5، 10، 15 و 21 روزه، در محیط استئوژنیک حاوی 10 درصد سرم جنین گاوی، جهت تعیین دوز موثر تیمار شدند. سپس قابلیت حیات، میزان آسیب dna، تغییر در الگوی بیان ژن ها و همچنین تغییرات مورفولوژیک سلول ها، طی روند تمایز استئوژنیک بررسی شد. داده ها با روش آماری آنالیز واریانس یک‏طرفه و همچنین آنالیز  t-testمورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت  و تفاوت میانگین ها در سطح 05/0p< معنی دار در نظر گرفته شد. نتایج: کاهش معنی داری در قابلیت حیات سلول ها، قطر هسته و سطح بیان ژن آنتی آپوپتیک bcl-2 در سلول های تیمار شده با بیسفنولa نسبت به گروه کنترل مشاهده شد )05/0p<). افزایش معنی داری نیز در میزان آسیب و شکستگی dna و سطح بیان ژن آپوپتوتیک bax در سلول های تیمار شده با بیسفنولa نسبت به گروه کنترل،  مشاهده شد (05/0p<). نتیجه گیری: نتایج حاصل از این پژوهش پیشنهاد می کند که بیسفنولa در رفتاری وابسته به دوز، باعث کاهش قابلیت حیات و القای آپوپتوزیس در سلول های بنیادی مزانشیم مشتق از مغز استخوان می شود.